Από μικρά παιδιά ακούγαμε από τους γέροντες του Αμπελικού, ότι στη περιοχή
«Δίστρατα» Αμπελικού περνούσε αρχαίος αγωγός ύδρευσης, ο οποίος δυστυχώς
καταστράφηκε κατά την διάνοιξη του δρόμου Αμπελικού –Ακρασίου το 1935. Μάλιστα
γέροντες τόνιζαν ότι προϋπήρχε από τα ρωμαϊκά χρόνια. Μέχρι τώρα αυτό υπήρχε ως
παράδοση και μόνο, διότι δεν υπήρχε κανένα στοιχείο να επιβεβαιώσει την παράδοση.
Την Κυριακή 12 Φεβρουάριου η παράδοση αυτή επιβεβαιώθηκε και τεκμηριώθηκε
απόλυτα. Ο χωριανός μας κ. Γεώργιος Μεταξής παρέδωσε στο μουσείο του χωριού μας μία
πέτρα η οποία βρέθηκε στη περιοχή λαγκάδια Αμπελικού, όπου ξεκινούσε σύμφωνα με
την παράδοση ο αγωγός. Η πέτρα αυτή είναι διαστάσεων (30εκ. x 20 εκ.) και έχει εσωτερικά
μια τομή πλάτους 8εκ. και βάθους 8εκ., η οποία παραπέμπει σε αγωγό νερού.

Σε ερευνά που διεξήχθη, ανακαλύψαμε άλλες τέσσερεις πέτρες μεγαλύτερων διαστάσεων (47εκ. x 23εκ.) αλλά με την ίδια περίπου εσωτερική τομή.
Όπως προέκυψε από την ερεύνα αλλά και από μαρτυρίες γερόντων, το μικρό αυτό
αρχαίο υδραγωγείο ξεκινούσε από την πηγή (του Ευριπίδη) στην περιοχή «Λαγκάδια»
Αμπελικού, περνούσε από τα «Δίστρατα», όπου στη διασταύρωση υπήρχε βρύση και
κατέληγε στο Αμπελικό, απόσταση από τη πηγή 700 μέτρα και υψομετρική διαφορά 25
μέτρα.
Είναι φανερό ότι το χωριό είχε μεγάλη ακμή, ώστε να έχει τη δυνατότητα να
δημιουργήσει εξωτερικό πέτρινο δίκτυο ύδρευσης 700 μέτρων, διότι το αρχαίο αυτό
δίκτυο των 700 μέτρων θα αποτελούνταν σίγουρα πάνω από 2000 πέτρες.
Αναλυτικότερα, η κάθε πέτρα του δικτύου στο πίσω της σημείο είχε ειδική εισδοχή
(πίσω τμήμα), όπου κούμπωνε η επόμενη πέτρα (μπροστινό τμήμα). Στις δε ενώσεις, έβαζαν σύμφωνα με τον χωριανό μας Γεωλόγο κ. Ραφαήλ
Μελιγωνίτη άργιλο, ο οποίος είναι άφθονος στο χωριό μας (και ιδίως στη περιοχή «Βαρύ»)
και έχει τη ιδιότητα να μην τον διαπερνά εύκολα το νερό.
Βεβαίως με τα νέα δεδομένα της έρευνας θα επακολουθήσει και άμεση τεκμηρίωση
των αντικειμένων από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία.